अक्षरनामा : लेख

‘वाय’ (Y) : गर्भलिंग चाचण्या करणाऱ्या डॉक्टरांची पोलखोल अनेकांनी केली आहे, होत आहे. त्यापैकीच एक प्रयत्न म्हणजे हा सिनेमा…

पुरुषांमध्ये असलेल्या ‘Y’ गुणसूत्रावर गर्भलिंग ठरत असले, तरीही त्यासाठी स्त्रीला जबाबदार धरले जाते आणि त्यामध्ये भरडलीही जाते. अजूनही महाराष्ट्रात जन्मानंतर मुलीचे नाव ‘नकुशी’ ठेवल्यास पुढच्या वेळेस ‘वंशाचा दिवा’ जन्माला येतो, अशी अंधश्रद्धा आहे. अशा समाजाला हातभार लावणाऱ्या डॉक्टरांची पोलखोल अनेक ठिकाणी झाली आहे, होत आहे. त्यापैकीच एक प्रयत्न म्हणजे हा सिनेमा .......

‘रनवे ३४’चे विमान कसे आणि का कोसळते, याची कारणे ‘सली’, ‘फ्लाईट’सारखे इंग्रजी चित्रपट बघताना समजतात

अमिताभ बच्चन, सलमान खान चित्रपटात आहेत म्हणून त्यांच्यासाठी संवाद लिहिले जातात, भूमिकेची लांबी वाढवली जाते. हा चित्रपट बघताना अनेक प्रश्न पडतात. ‘ज्युरी सिस्टीम’ भारतामध्ये आहे? अमिताभ बच्चन वकील आहेत की न्यायाधीश? अभिनेता अजय देवगणच्या सामर्थ्याविषयी शंका नव्हतीच, हा चित्रपट बघितल्यानंतर ‘दिग्दर्शक’ अजय देवगणबद्दलही ‘भ्रमनिरास’ झाला नाही! .......

‘मी वसंतराव’ : तीन तास खिळवून ठेवतो आणि काही प्रसंगामध्ये डोळ्यांच्या कडा ओलावतात. कारण वसंतरावांची जादू आणि निपुणचं दिग्दर्शन...

अभिनयाच्या बाबतीत खरी बाजी मारली आहे पु.ल. देशपांडे यांची भूमिका साकार करणाऱ्या पुष्कराज चिरपुटकर यांनी. अनिता दाते (आई), कौमुदी वालोकर (पत्नी), आलोक राजवाडे (मामा) यांचा अभिनयही अप्रतिम. राहुल देशपांडे यांनी गायक वसंतराव उत्तम निभावले आहेत. वसंतरावांची गायकी वसंतोत्सवासह अनेक स्वरमंचावर राहुल देशपांडे सादर करतात, तेव्हा ते दिसतेच. या सिनेमातील अनेक प्रसंगात तो अभिनय काया-वाचा स्वरूपात दिसतो.......

‘कौन प्रवीण तांबे?’ : व्यवस्थेने नापास केलेल्या गुणवंत खेळाडूची गोष्ट

राहुल द्रविडने एकदा प्रवीण तांबेची गोष्ट सांगितली. त्यामुळे तो प्रसिद्ध झाला आणि आता त्याच्या आयुष्यावर चित्रपट निघाला. त्यासाठी राहुलचे खास कौतुक. त्याचा व्हिडिओ यु-ट्यूबवर आहे. जरूर बघावा आणि त्यानंतर ‘डिस्ने हॉट स्टार’वर नुकताच रिलीज झालेला ‘कौन प्रवीण तांबे?’ हा चित्रपटही. शीतल भाटिया, सुदीप तिवारी यांना असा चित्रपट निर्माण करण्याचे आणि जयप्रद देसाई यांनी दिग्दर्शन करण्याचे धाडस करावेसे वाटले, हे विशेष.......

‘झुंड’ थिएटरबाहेर पडल्यावरही आपला पिच्छा सोडत नाही. आपले खरे रूप बघणे सर्वांनाच आवडते असे नाही, तरीही अधूनमधून अशा आरशात बघायला हवे...

नागराजच्या दिग्दर्शनामुळे सिनेमाची तीन तासाची लांबी खटकत नाही. कोणत्याही कलाकृतीचा आनंद घेतल्यानंतर आपण त्याविषयी विचार करत राहतो, असे झाले तर ती कलाकृती श्रेष्ठ. ‘झुंड’ बघून आपण थिएटर बाहेर येतो, तेव्हा बराच वेळ तो विषय आपला पिच्छा सोडत नाही. आरशामध्ये खरे रूप बघणे सर्वांनाच आवडते असे नाही, तरीही जाणीवा जागृत असलेला सहृदयी समाज या नात्याने आपण अधूनमधून अशा आरशात बघायला हवे.......

‘गहराईयाँ’ : नावावरून किंवा थ्रिलर म्हणून बघितल्यास भ्रमनिरास होईल, मादक ट्रेलरवरून बघण्याचा निर्णय घेतलात तर क्षणिक आनंद मिळेल

माणूस पैशाने सुखी होत नाही, मानसिक समाधानाने तर नाहीच नाही, अनैतिक संबंधाने होऊ शकतो, परंतु त्यामुळे फारच अवघड अशी गुंतागुंत निर्माण होते, असा काहीसा अर्थ काढण्यास लेखक-दिग्दर्शक प्रवृत्त करतात आणि मनोवेध मागे पडतो. कारण निर्माता-दिग्दर्शकाची प्राथमिकता कशाला आहे, हे पहिल्या तासात पुढे येते. चित्रपटाचा फोकस पहिल्या तासाभरात चुकला नसता तर चित्रपट उत्तम होऊ शकला असता.......

घड्याळाचे काटे उलटे फिरवून ‘रन लोला रन’ या चित्रपटाच्या कथेवरून हिंदी चित्रपट कसा करता येईल? तर ‘लूप लपेटा’सारखा!

हिंदी चित्रपट असल्यामुळे ‘रन लोला रन’सारखा ८० मिनिटांत संपवण्याऐवजी सव्वा दोन तासाचा करू. २० मिनिटांऐवजी ४० किंवा ५० मिनिटे आहेत, असे दाखवू आणि ‘लोला’ला ५० लाख रुपयांची तजवीज करायची आहे, असे दाखवू. भारतातल्या प्रेक्षकांना अक्कल जरा कमीच आहे, त्यामुळे त्यांना सगळे झटपट घडलेले झेपणार नाही. ८० मिनिटांच्या मूळ चित्रपटात जरा मसाला टाकू, पाणी वाढवू. भारतीय प्रेक्षक चार घटका करमणूक करवून घेण्यासाठी चित्रपट बघतो.......

दिलेल्या वेळेत आपण काय काय करू शकतो, याचा वस्तुपाठ देणारा बाबा होताच, पण जगन्मित्रही होता!

हा माणूस किती गोष्टी शिकला, याला काही मर्यादाच नाही. काष्ठशिल्प, बासरीवादन, पेन्सिल न उचलता झटपट चित्रं काढणं, साधं सोपं वागणं आणि तसंच लेखन, फोटोग्राफी, ओरिगामी, अशा अनेक कला या अवलियाला अवगत होत्या, त्याही एका आयुष्यात! रोजच्या जगण्यातला साधेपणा या दाढीवाल्या ‘बाबा’ने आपल्या वागण्यातून शिकवला.......

‘अनपॉझड् – नया सफर’ : लॉकडाउन काळातल्या मानवी जगण्याचे ताणेबाणे सांगणाऱ्या पाच उत्तम कथांची वेबमालिका

‘अनपॉझड् – नया सफर’ हा नवा ‘कथापट’ आवर्जून अनुभवावा असा आहे. महत्त्वाचे म्हणजे, प्रत्येक कथेचा जीव अर्ध्या तासाचा असला तरी वेबसिरीज आहे, या कारणास्तव त्यामध्ये पाणी वाढवून त्याचे पाच-दहा भाग करण्याचा प्रकार इथे झालेला नाही. मिळालेल्या वेळेचा सदुपयोग करून कथेची मांडणी इतक्या उत्कृष्टरित्या केली आहे की, एका कथेमधून बाहेर पडण्यासाठी आपल्याला थोडा वेळ लागतो.......

‘केडी’ : ८० वर्षांचा म्हातारा केडी आणि आठ वर्षांचा कुट्टी यांच्या अनोख्या मैत्रीची कथा!

सबरीवसन षण्मुगम आणि मधुमिता सुंदररामन यांनी या दोन तासांच्या चित्रपटाची कथा अशी काही विणली आहे की, आपण त्या दोघांच्या मैत्रीमध्ये गुंतून जातो. चित्रपटात प्रत्येक प्रसंग कथेशी इमान राखणारा आहे आणि त्याला चटपटीत संवादाची फोडणी दिली आहे. पुढे काय होणार याची आपण अटकळ बांधत राहतो, पण प्रत्येक वेळी आपला अंदाज चुकत राहतो.......

२०२१ साली आलेल्यांपैकी अनेक चित्रपटांचं चित्रीकरण मुंबईत – महाराष्ट्रात नाही, तर उत्तर प्रदेशात झाल्याचं दिसतं…

आज भारतात उत्तर प्रदेश चित्रीकरणासाठी सर्वांत जास्त सोयी-सवलती असलेलं राज्य आहे. नोव्हेंबर २०२१मध्ये ५२वा चित्रपट महोत्सव गोव्यामध्ये आयोजित करण्यात आला होता. त्यामध्ये भारतातील सर्वांत अधिक सोयी-सुविधा देणाऱ्या राज्याचा पुरस्कार उत्तर प्रदेशला देण्यात आला. महाराष्ट्र सरकार या संदर्भात काय पावलं उचलतेय?.......

‘झिम्मा’ : वेगवेगळ्या कौटुंबिक वातावरणात वाढलेल्या सात जणींची इंग्लंडला निघाली ‘टूर-टूर’

पारंपरिक समाज पुरुष व्यवस्थेचा अहंकार जोपासणारा असतो, तोच पुरुषाला हवाहवासा वाटतो. या मुली लग्नानंतर अनेक वर्षे झाली तरीही कधी मैत्रिणींची दहा दिवसांची ट्रीप आयोजित करू शकत नाहीत. त्या वेळी आपल्याला वेगळे काही बघत आहोत, असे वाटलेच नाही. हेमंत ढोमे दिग्दर्शित ‘झिम्मा’ या मराठी चित्रपटात हेच वास्तव आपल्यापुढे येते.......

‘आपुलाची संवाद आपणाशी’ करावयाचा असेल तर ‘कासव’ अनुभवायला हवा, कासवाप्रमाणे आपले हात-पाय आक्रसून न घेता...

मानसिक आजार असलेला किंवा स्वतःमध्ये मश्गुल असलेला कोणी दिसला की, अनेक जण असाच विचार करतात. यदु त्यांचंच प्रतिनिधित्व करतो. दिग्दर्शकद्वयी सुमित्रा भावे-सुनील सुकथनकर यांनी असे प्रसंग दाखवताना आलोकची मनोवस्था दाखवली आहे. मनाचा कोलाहल चित्रभाषेत कसा दाखवायचा, हे दिग्दर्शकांसमोर आव्हान असणार यात शंका नाही. ते आव्हान त्यांनी कसं लीलया पेललं आहे, हे बघण्यासारखं आहे.......

बुढीला निवडणुकीच्या प्रचारसभेत हजार रुपयाची नोट मिळाल्यावर काय होते, ही या चित्रपटाची कथा आहे…

चित्रपटाची नायिका बुढी एका छोट्याशा जागेत राहते आहे, दोन रुपयांचा गूळ, दोन रुपयांचे दूध विकत घेते, तुटलेल्या चपलेचा अंगठा तिला पन्नास पैशात दुरुस्त करून हवा आहे. अशा या बुढीला एकदा निवडणुकीच्या प्रचारसभेत हजार रुपयाची नोट मिळते. हा चित्रपट दीड तासात आटोपशीरपणे चित्रित केला आहे. कुठेही विषय सोडून पाल्हाळ लावलेला नाही.......

बॉक्सरच्या जीवनावर आधारित ‘तुफान’ बऱ्याच बाबतींत फसलेला आहे

पहिल्या चाळीस मिनिटांत पकड घेणारा चित्रपट नंतर कसा बांधीव राहत नाही, याचे प्रत्यंतर घेण्यासाठी हा चित्रपट बघावा. फरहान अख्तरने ‘अजीज अली’ या बॉक्सरची शरीरयष्टी कमावण्यासाठी घेतलेले परिश्रम कौतुकास्पद आहेत. ही भूमिका फरहानच्या यापूर्वीच्या भूमिकेपेक्षा वेगळीही आहे आणि त्याचे भान राखून वजन कमी-जास्त करणे, दंगलच्या आमीर खानइतके कष्ट घेऊन नसले, तरीही जमून आले आहे.......

‘शेरनी’ : सर्वांत हिंस्त्र प्राणी कोणता? जंगलातला वाघ की माणूस?

‘शेरनी’ ही वाघिणीची गोष्ट नाही. दिग्दर्शकाने ‘मनुष्य विरुद्ध जंगलातील प्राणी’ या प्रश्नाच्या निमित्ताने मनुष्य स्वभावाचे एकेक नमुने दाखवले आहेत. ‘शेरनी’मध्ये जंगलराजमधील सत्याचे अनेक कंगोरे अतिशय संयतपणे सांगितले आहेत. सर्वच पात्रांमधील गुण-दोष दाखवताना नायक-खलनायक, अशी वर्गवारी न करता कोण कसे वागते, याचे चित्रीकरण करून त्यांच्या स्वभावाबद्दल भाष्य टाळून तो निर्णय प्रेक्षकांवर सोडला आहे .......

‘वाइल्ड वाइल्ड कंट्री’ आणि ‘सर्चिंग फॉर शिला’ – रजनीश उर्फ ओशो यांचा खरा चेहरा दाखवणारी बेवसिरीज व माहितीपट

‘वाइल्ड वाइल्ड कंट्री’ ही सहा भागांची वेबसिरीजमध्ये आणि ‘सर्चिंग फॉर शिला’ हा शकून बात्रा दिग्दर्शित माहितीपट नुकताच नेटफ्लिक्सवर रिलीज झाला आहे. सहा भागांची ‘वाइल्ड वाइल्ड कंट्री’ वेबसिरीज नंतर नंतर कंटाळवाणी होत जाते. तिची लांबी कमी करता आली असती. मात्र तरीही ही वेबसिरीज बघायला हवीच. ओशो यांच्या आश्रमात काय उद्योग चालायचे, याचा साद्यंत वृत्तांत या दोन्हीमधून आपल्यासमोर येतो.......

‘द डिसायपल’ : असे चित्रपट आवर्जून बघायला हवेत. त्यामुळे चित्रपट माध्यमाची आपली समज वाढते आणि आपण प्रेक्षक या नात्यानं पुढच्या इयत्तेत जातो!

विचार करण्याची उसंत न देणारे आणि विचार करायला लावणारे, असे चित्रपटाचे दोन ढोबळ प्रकार मानले जातात. ‘कोर्ट’ या आधीच्या चित्रपटाप्रमाणेच ताम्हाणे वेगवेगळी दृश्यांची मालिका युवा गायकाच्या दृष्टीकोनातून दाखवतात. त्याच्या मनात काय चाललं आहे, हे कधी दृश्यांतून, तर कधी मनोगतातून दाखवलं जातं. जे दिसतं त्याचा अर्थ लावण्याचं काम मात्र त्यांनी प्रेक्षकांवर सोडलं आहे.......

‘सायना’ : खेळाडू मोठा होतो, पण खेळ बाजूला राहतो, हीच या चरित्रपटाची शोकांतिका आहे!

‘मैं सायना नेहवाल, भारत की बेटी’ अशा पद्धतीनं सिनेमा सुरू होतो, तेव्हाच संशयाची पाल चुकचुकते. सायनानं ज्या खेळाडूविरुद्ध सामना जिंकला, त्याचं नावही सांगितलं जात नाही. बॅडमिंटनचा प्रत्येक सामना क्लोजअपमध्ये दाखवला आहे. याचा अर्थ खेळामधील बारकावे दाखवण्याचं टाळलंय. त्यामुळे चित्रपटात बॅडमिंटन कमी आणि सायना अधिक असा प्रकार झाला आहे.......

‘The Great Indian Kitchen’ : घराघरातला विरोधाभास दाखवणारा आरसा

या सिनेमात कुठेही आक्रस्ताळे संवाद नाहीत, डायलॉगबाजी नाही, नवरा-बायको यांच्यात बाचाबाची नाही, कारण एखादा प्रश्न विचारला तरी पुरुषाचा अहं दुखावतो. बेडरूममध्येसुद्धा तिला स्वतःच्या भावना व्यक्त करता येत नाहीत, नकाराधिकार वापरता येत नाही. लग्न झालेल्या स्त्रीवर होणाऱ्या अत्याचाराला बलात्कार म्हटले जात नाही. त्यामुळे एकाच अनुभवातून तिला समजते की, पुरुषाचे दोष काढायचे नसतात.......

‘पगलैट’ : वेडेपणा, चक्रमपणा, विचित्रपणा. अर्थात इतरांना धक्का देण्यासारखे वागणे, प्रवाहांविरुद्ध पोहणे...

काही अतरंगी लोक इतरांच्या ठाम समजुतीला धक्का देणारे वर्तन करतात आणि स्वतःच्या मनाला योग्य वाटेल तेच करतात. ‘दिल की आवाज’ ऐकणारे असेच लोक नव्या परंपरांना जन्म देतात, नवे ट्रेंड तयार करतात, नवीन कल्पनांची अंमलबजावणी करतात, नवे प्रयोग करतात. असे लोक संख्येने कमी असले तरी त्यांच्या अंतरंगी विचारांमुळे काही नवे प्रवाह येतात, काही उल्लेखनीय कामगिरी होते.......

‘दृश्यम’, त्याचे रिमेक आणि ‘दृश्यम २’ : हाय काय आन नाय काय?

दिग्दर्शक जोसेफ आता ‘दृश्यम’ चित्रपटाचा मल्याळम सिक्वेल ‘दृश्यम २’ घेऊन आले आहेत. अमेझॉन प्राईमवर नुकत्याच रिलीज झालेल्या या चित्रपटात नायक जॉर्ज कुट्टी प्रेताची विल्हेवाट लावताना एक गुन्हेगार बघतो आणि सहा वर्षांच्या तुरुंगवासामधून बाहेर पडल्यावर पोलिसांच्या पुढील तपासामध्ये त्यांना मदत करतो. पहिला भाग बघितलेल्या प्रेक्षकांनाच सिक्वेलचा संदर्भ लागू शकतो.......

‘David Attenborough : A Life on Our Planet’- अभ्यासू वृत्तीनं ९५ वर्षांच्या आयुष्यात अनुभवलेले पृथ्वीवरील बदल

आपल्या हव्यासामुळे आपणच केलेला निसर्गाचा ऱ्हास या डॉक्युमेंटरीमध्ये आपल्याला बघावास मिळतो. निसर्गाचा आपला अभ्यास असो वा नसो, त्यामधील वैविध्याचे बारकावे आपल्याला ज्ञात असो वा नसो, डेव्हिड अ‍ॅटनबरो आपल्याला त्यांच्या प्रवासाच्या साक्षीनं आणि निवेदनाच्या ओघवत्या शैलीत दृश्य माध्यमाचा चपखल वापर करता करता त्यांच्याबरोबर घेऊन वेगवेगळ्या जंगलांची सैर करत हा विषय समजावून सांगतात.......

‘त्रिभंग’ : तीन स्त्रियांच्या नात्यातले संतुलन हरवलेला सिनेमा

ओडिसी नृत्यात तीन स्थिती असतात. ‘संभंग’स्थितीमध्ये शरीराचे वजन दोन्ही पायावर समानरित्या विभागले जाते. ‘अभंग’मध्ये शरीराचे वजन कोणत्याही एका बाजूकडे झुकलेले असते. ‘त्रिभंग’मध्ये शरीराची स्थिती इंग्रजी ‘S’ अक्षरासारखी तीन विभागात वाकलेली असते. ‘त्रिभंग’ हे नाव देऊन तीन स्त्रियांची स्थिती वेगवेगळ्या दिशेने वाकलेली आहे, असे दाखवायचे असेल, तरी नृत्यातले संतुलन चित्रपटात राखता आलेले नाही.......

‘द क्वीन’स गॅम्बिट’ : एका बुद्धीबळपटूच्या थरारक आयुष्याचा मागोवा

नेटफ्लिक्सवर अलीकडेच रिलीज झालेली ही सात भागांची वेबसिरीज अनेक कारणांसाठी बघण्यासारखी आहे. कथेचा ऐवज जेवढा आहे, तेवढेच भाग ‘पाणी न वाढवता’ दाखवणे, हे अलीकडे दुर्मीळ होत असलेले वैशिष्ट्य. वॉल्टर टेव्हीस यांच्या याच नावाच्या कादंबरीवर आधारित स्कॉट फ्रँक, अलन स्कॉट यांनी लिहिलेली बांधीव पटकथा तुम्हाला या खेळातील बारकावे माहीत नसले तरीही बांधून ठेवते. प्रत्येक पात्राच्या स्वभावाप्रमाणे लिहिलेले संवाद हे आणखी एक.......

‘द ट्रायल ऑफ द शिकागो 7’ : ऐतिहासिक घटनेचे यथायोग्य, संयमित चित्रण दाखवूनही हा सिनेमा आपल्याला अस्वस्थ करतो

सिनेमा संपतो, तेव्हा आपल्या लक्षात येतं की, या सात आंदोलकांना झालेल्या शिक्षेवर अपील दाखल करण्यात आलं, ज्यामध्ये त्यांची मुक्तता झाली, परंतु या कालावधीत अनेक कुटुंबं, अनेक युवकांची आयुष्यं उदध्वस्त झाली... हे सर्व कशासाठी? तर व्हिएतनाममध्ये अमेरिकेने सैन्य पाठवून युद्ध वाढवू नये, युद्धात मनुष्यहानी होऊ नये, शांतता प्रस्थापित व्हावी आणि स्वातंत्र्य टिकावं या न्याय्य मागण्यासाठी.......

२०२० हे वर्ष हिंदी चित्रपटातील विषयांचे वैविध्य आणि दिग्दर्शनामधील धाडसी प्रयोगांनी गाजवले!

उत्तम कलेक्शन मिळवणाऱ्या चित्रपटात ‘तानाजी’, ‘बागी ३’, ‘स्ट्रीट डान्सर थ्रीडी’, ‘शुभमंगल जादा सावधान’, ‘मलंग’ यांच्यानंतर ‘छपाक’चा नंबर लागतो. त्यानंतर ‘लव्ह आज कल’, ‘जवानी जानेमन’ यानंतर नवव्या क्रमांकावर ‘थप्पड’ या नितांत सुंदर चित्रपटाचा क्रमांक गल्ला जमवण्यात लागतो. यावरून आपण चित्रपट कलेच्या जाणीवामध्ये किती मागे आहोत, हे सिद्ध होते. प्रेक्षकांच्या लायकीप्रमाणे चित्रपट तयार होत असतात.......

‘द ट्रायल ऑफ द शिकागो 7’ : ऐतिहासिक घटनेचे यथायोग्य, संयमित चित्रण दाखवूनही हा सिनेमा आपल्याला अस्वस्थ करतो.

अमेरिकेच्या सत्ताधाऱ्यांनी लादलेल्या व्हिएतनाम युद्धामध्ये जवळजवळ ३० लाखांपेक्षा अधिक लोक मारले गेले. त्यापैकी ५८,००० अमेरिकन होते. अशा विनाशकारी युद्धाविरोधात निदर्शनं करणारे युवक ‘शिकागो ७’ या नावानं ओळखले जातात. सरकारी आदेशानुसार पोलीस त्या युवकांना अटक करून त्यांच्यावर खटला दाखल करतात. न्यायाधीशही सत्ताधाऱ्यांचं लांगूलचालन करून आंदोलकांकडे पूर्वग्रहषितपणे बघून निर्णय देतात.......

‘वंडर’ : आपण कसे आहोत, यापेक्षा कसे दिसतो, याची चेहऱ्यावरून पारख करणाऱ्या दुनियेचे वास्तव

चेहऱ्यावरून पारख करण्याचे संस्कार आपणा सर्वांवर लहानपणापासूनच होतात. काळा-गोरा हा भेद पालक-शिक्षक आणि समाज प्रत्यक्ष-अप्रत्यक्षरीत्या दाखवत दाखवत मुलांना वाढवतात. आजूबाजूचं वास्तव असं असताना ‘वंडर’मध्ये ऑगीला शाळेत पाठवून ‘रिस्क’ घेणारे त्याचे आई आणि वडील कौतुकास पात्र ठरतात. शिवाय शाळेचे शिक्षक आणि विशेषतः भेदभाव करणाऱ्या पालकांना खडसावणारे मुख्याध्यापकही दुर्मीळ असल्याचं जाणवतं.......

‘लुडो’ : हा सिनेमा पॉपकॉर्न खाता खाता, घरबसल्या टाईमपास म्हणून बघण्यासारखा नाही!

लुडो हा खेळ कसा खेळला जातो, याची माहिती असेल तर या चित्रपटाची गंमत वेगळीच. या खेळात प्रत्येकाकडे पिवळा, लाल, निळा, हिरवा यापैकी एका रंगाच्या चार सोंगट्या असतात. पहिला फासा टाकल्यानंतर ज्याला जास्त गुण मिळतात तो पहिल्यांदा खेळू शकतो. सहाचा फासा पडल्याशिवाय तुम्ही खेळण्यास सुरुवात करू शकत नाही. ज्या खेळाडूच्या चारही सोंगट्या Home Triangleमध्ये पहिल्यांदा जातात, तो खेळाडू जिंकतो.......

‘स्कॅम १९९२ - द हर्षद मेहता स्टोरी’ : ही वेबसिरीज पहाच, पण आपली सद्सदविवेकबुद्धी जागृत ठेवत....

अलीकडे प्रोपगंडा सिनेमे, वेबसिरीज आणि चरित्रपट यांचे पेव फुटलेले दिसते, ज्यामध्ये कोणतीही घटना ग्लोरिफाय करून दाखवताना दिग्दर्शकाने स्वतःचे मत आधीच बनवलेले असते आणि प्रेक्षकांनी तसे मत बनवावे, अशी त्याची इच्छा असते. ‘स्कॅम १९९२’ ही वेबसिरीज याच पठडीमधली आहे. चरित्रपट करताना कोणत्याही व्यक्तीचे मूल्यमापन करताना कोणाचेही भक्त न होता आपण त्याला गुण दोषांसकट तटस्थ वृत्तीने बघायला आपण कधी शिकणार?.......

‘पावसाचा निबंध’, ‘पायवाट’ आणि ‘बिबट्या’ हे तिन्ही लघुपट वेळ काढून बघायलाच हवेत!

‘पावसाचा निबंध’, ‘बिबट्या’ आणि ‘पायवाट’ हे नागराज मंजुळे यांचे प्रत्येकाने अनुभवावेत असे तीन लघुपट नुकतेच ‘Zee 5’वर रिलीज झाले आहेत. लघुपटामध्ये थोड्या वेळेत आणि कमीत कमी शब्दांमध्ये आशय प्रेक्षकांपर्यंत पोहोचवण्याचे आव्हान असते. याची दुसरी बाजू दृश्यकलेच्या दृष्टीने अधिक महत्त्वाची आहे. भारतातल्या वस्तुस्थितीची जाणीव होण्यासाठी हे तिन्ही लघुपट बघणे गरजेचे आहे.......

‘बॅड बॉय बिलिनियर्स - इंडिया’ : ही सिरीज या ‘उद्योगी’ व्यावसायिकांची महती सांगण्यासाठी निर्माण केली आहे?

राजकीय लागेबांधे, भारतीय अर्थव्यवस्थेमधील उणीवा, नियंत्रण यंत्रणेमधील त्रुटी व त्याची कारणे आणि मॉडेल्स, पेज थ्री कल्चर आणि त्या सर्वाला भूलणारी सर्वसामान्य जनता असे बरेच काही डॉक्युमेंटरीमध्ये दाखवता आले असते. पण इथं तर अफरातफर करणाऱ्या बड्या धेंडांची महती सांगण्याचा तोकडा प्रयत्न त्यांचेच भक्त करतात. त्यामुळे डॉक्युमेंटरी करणाऱ्या निर्माता-दिग्दर्शकांच्या हेतूबद्दल शंका येते.......

‘ढ’ : आपल्याला ‘शाळेचे विश्व’ आणि समाजाला ‘आरसा’ दाखवणारा सिनेमा

उत्तम सिनेमाला भाषेचे बंधन नसते, याचे प्रत्यंतर ‘ढ’ बघताना येतो. गुजराती भाषेचे हिंदी भाषेशी असणारे साम्य आणि चित्रपटाच्या विषयाशी असलेली आपली जवळीक, या दोन्हीमुळे आपण पहिल्या दहा मिनिटांत या सिनेमाशी समरस होऊन एकदम शाळेत प्रवेश घेतो. अर्थात हे कौशल्य दिग्दर्शक मनिष सैनी यांचे आहे. त्यांनी आपल्याला शाळेचे विश्व आणि समाजाला आरसा बेमालूमपणे दाखवला आहे. आरसा बघायला कुणाला आवडत नाही?.......

‘सिरीयस मेन’ : विषय चांगला, अभिनय उत्तम, मात्र विस्कळीतमुळे तो ना ब्लॅक कॉमेडी होऊ शकला, ना परिणामकारक

‘सिरीयस मेन’ ही मुलांच्या मानसिकतेचा विचार न करणाऱ्या अशा एका पालकाची कथा आहे. नायक (नवाजुद्दिन सिद्दिकी) ऑफिसमध्ये मिळणाऱ्या वागणुकीमुळे दुःखी असतो. लहान मुलाच्या तोंडून मिळणाऱ्या अगम्य भाषेतील उत्तरांनी आदी (आकाशनाथ दास) एका रात्रीत लिटल चॅम्प उर्फ वंडरबॉय बनतो. त्यासाठी वडील जे जुगाड करतात, त्याचे दूरगामी परिणाम त्या मुलाच्या मनावर होतात हे या चित्रपटात दाखवले आहे.......